Doe je Valentijn alstublieft geen smakeloze aardbeien cadeau

Het is weer bijna zo ver. 14 februari – een speciale dag om de liefde van je leven in de watten te leggen, al heb je dat hopelijk doorheen het hele jaar al gedaan. Een opgeklopte commerce of niet, het is sowieso een prima gelegenheid om je affectie eens extra te uiten.

Als je je liefde baseert op een mooie verpakking met een binnenste dat enkel te verteren is met tonnen suiker, dan zijn winteraardbeien misschien wel iets voor jou

Een bakje vol met sappig ogende aardbeien lijkt het meest romantische dat je kunt geven, maar o wee. Als je je liefde baseert op een mooie verpakking met een binnenste dat enkel te verteren is met tonnen suiker, dan zijn winteraardbeien misschien wel iets voor jou, maar gelukkig is dat niet het geval, toch? Ze smaken naar niets! En die onnatuurlijke misbaksels durven nog eens zorgen voor oprispingen ook. Winteraardbeien zijn vies. Punt.

Een beetje uiterlijk vertoon kan geen kwaad, maar de smaak van artificiële aardbeien gaat veel verder dan de mond. Winteraardbeien worden eerst en vooral vrijwel niet in volle grond geteeld, maar in (namaak)grond geïmporteerd van mijlenver. Aangezien het in de winter te koud is wordt er tonnen brandstof verstookt om de serres te verwarmen, met vuile uitlaatgassen, fijn stof en massa’s CO2 als gevolg. Nog altijd evenveel trek?

De Valentijnsaardbei is maar het topje van de ijsberg. Naast de winteraardbei heb je ook verwarmde-serre-tomaten, ook wel winter-appels genoemd in de volksmond. En het lijstje is nog veel langer. Dat onze landbouw enorm gesubsidieerd wordt, weten we al langer, en hoeft ook niet per sé een probleem te zijn. Je betaalt je stukje fruit of groente in de winkel en dan betaal je nog een keer via één of andere belasting.

We zijn dus als het ware shareholder in de ‘Belgische Voedselproductie NV’. Willen we dat onze verplichte investering gaat naar het verbranden van stookolie zodat we wansmakelijke groenten en fruit kunnen eten buiten het seizoen? Of nog erger, dat ze geëxporteerd worden? Of willen we seizoensgebonden teelten die bijdragen aan het klimaat in plaats van een landbouw die voor 10,4% van de uitstoot van broeikasgassen zorgt

De macht die je bezit, is groter dan je denkt. Ieder bezoekje aan de supermarkt, of nog beter je lokale boer, is een stemronde.

Velen denken dat ze als verplichte ‘aandeelhouder’ enkel hun stem via de politiek kunnen uitbrengen, dat klopt deels, maar de macht die je bezit is groter dan je denkt. Ieder bezoekje aan de supermarkt, of nog beter je lokale boer, is een stemronde. Koop je boontjes uit Kenia of ‘winterappels’, dan stem je ermee in dat dit de normale gang van zaken wordt. Begint iedereen morgen met het boycotten van groenten en fruit uit verwarmde serres of die van buiten Europa komen en schakelen we over op seizoensgroenten met veel meer smaak, dan vertrekken we in één klap richting een duurzame en klimaatvriendelijke landbouw.

We hebben wel nog steeds geen alternatief voor die aardbeitjes, hoor ik je al zeggen. Eerst en vooral: liefde kan je misschien nog beter uitdrukken met een goede massage. Wil je toch iets rood, rond en zoet, maar wel lokaal en klimaatvriendelijk? Koop dan eens een oca, een lekker zoet knolgewas dat je rauw mag eten en dat in België in volle grond gekweekt wordt!

Verschenen in MO* Magazine op 13 februari 2019  

Delen

verwante Artikels

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

EEN MAIL Die JE ALTIJD ZAL WILLEN OPENEN !

Meld je hier aan voor de nieuwsbrief en wees als eerste op de hoogte.